Historia

OKRES MIĘDZYWOJENNY
- 1927/1928 - Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego

podległy Ministerstwu Spraw Wojskowych rozpoczął budowę placówki o charakterze sportowo - wojskowym, w której zaczęto prowadzić letnie obozy przysposobienia wojskowego i wychowania fizycznego dla uczniów szkół średnich
- W pierwszej kolejności pobudowano budynek administracyjny, następnie postawiono budynek gospodarczy, maszynownię, drewnianą wieżę ciśnień, izbę chorych oraz drewniany barak, w którym urządzono świetlicę.

4
- 1929 - pobudowano urządzenia sportowe: boisko do piłki nożnej, dwa boiska do siatkówki i koszykówki, skocznia do skoku w dal oraz rzutnie do rzutu dyskiem, oszczepem i pchnięcia kulą. Przystąpiono także do budowy otwartej pływalni (4 baseny z drewnianymi wieżami do skoków do wody), którą zakończono w 1931 roku. W połowie lat 30-tych nad jeziorem powstała drewniana szatnia.

7

OKRES WOJENNY
- 1930 - pobudowano trzy strzelnice. Ośrodek stał się także obiektem przygotowań olimpijskich (Los Angeles 1932, Berlin 1936) na obozach przebywali tu: Halina Konopacka, Jadwiga Wajs, Janusz Kusociński
- 1936 - pobudowano domki mieszkalne - drewniane, pokryte trzciną (w latach 1927 - 1935 uczestnicy obozów kwaterowani byli w namiotach)
- 1938 - przystąpiono do budowy stołówki (budowę zakończyli Niemcy pod koniec 1939 roku.

2
- 1940 - Niemcy pobudowali barak - pomieszczenie dla kadry instruktorskiej oraz dwie bramy wjazdowe. Rozpoczęły się obozy Hitler - Jugend.
6
Brama wjazdowa do Ośrodka (pierwsza, jadąc od strony Sierakowa) pobudowana w 1949 roku przez Niemców (drewniana, kryta trzciną).
We wnętrzu filara bramy mieściła się wartownia. Bramę rozebrano w 1962 roku. Transparent nad bramą "Na start po zdrowie i siły do pracy" to hasło Biegu Narodowego w 1954 roku.

Pod koniec wojny Ośrodek zmienił się w składowe magazyny. Zmagazynowano tu duże ilości nart biegowych z butami, dresy zimowe, koce i zimowe koszule. W ostatnich dniach wojny wszystkie obiekty zostały obstawione beczkami z łatwopalną cieczą. Na szczęście nie zdążono ich podpalić.
- 1945 - za zgodą Rejonowego Zarządu Kwaterunkowo - Budowlanego w Poznaniu pan Jan Pacholak z rodziną wprowadził się do budynku administracyjnego i opiekował się Ośrodkiem
Z polecenia radzieckiej komendantury wojennej, specjalne oddziały Armii radzieckiej spędziły ze wszystkich stron na teren Ośrodka bydło (przede wszystkim krowy). Ośrodek stajł się ubojnią produkującą mięso wołowe, zaopatrzenie dla armii idącej na zachód.

OKRES POWOJENNY
- 1946 - 1947 - pierwszym gospodarzem Ośrodka po wyzwoleniu został Wojewódzki Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego w Poznaniu. Reaktywowane zostały szkolenia o charakterze przysposobienia wojskowego oraz obozy sportowe a także szkolenia organizatorów Szkolnych Szkół Sportowych
- 1948 - 1949 - kolejnym gospodarzem Ośrodka został Wojewódzki Urząd Kultury Fizycznej w Poznaniu.
- Ośrodek stał się bazą szkoleniową dla kadr wychowania fizycznego i sportu (m.in. obozy dzisiejszej Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu)
- 1950 - 1953 - Ośrodek przekazany został pod kierownictwo Wojewódzkiego Komitetu Kultury Fizycznej w Poznaniu.
Przed Igrzyskami olimpijskimi w Helskinkach (1952) odbywały się w Ośrodku zgrupowania zawodników hokeja na trawie (VII miejsce na Igrzyskach).
- 1954 - 1966 - Ośrodek kierował Główny Komitet Kultury Fizycznej oraz Główny Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki
- 1957 - kierownikiem Ośrodka został pan K. Mączkowski (z jego inicjatywy powstała przy Ośrodku sekcja żeglarska) wszystkie obiekty Ośrodka zamieniono na magazyny zbożowe (tzw. "interwencyjny skup zboża")
- 1960 - pobudowano murowaną wieżę ciśnień w miejscu postawionej w latach 1927/1928 wierzy drewnianej
- 1962 - w starych domkach mieszkalnych typu "Fin" wymieniono pokrycie dachów z trzcin na papę oraz zrobiono podmurówkę, postawiono domki campingowe typu "Bajka"

3
- 1959 - 1960 - wymieniono pomosty na otwartych basenach z drewnianych na betonowe
- 1967 - Państwowe Przedsiębiorstwo Imprez Sportowych
- 1968 - Ośrodek oddany został pod patronat Zarządu Głównego Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej. Ośrodek stał się Ośrodkiem Szkoleniowo-Rekreacyjnym. Zmienił się charakter działalności z wybitnie sportowej na typowo rekreacyjną. Głównym punktem działania Ośrodka stały się wczasy rekreacyjne. Poza działalnością rekreacyjną i wczasów wiele miejsca poświęcono prowadzeniu kursów i obozów szkoleniowych dla organizatorów rekreacji i turystyki
- 1969 - przebudowano domki typu "Fin" - zadaszenie nad wejściem, dwa duże okna, wnętrze podzielone na dwie części. Remont otwartych basenów kąpielowych. Przebudowa świetlicy - podmurówka i drewniany dach kryty papą
- 1970 - powstała "Zielona Świetlica"
- 1997 - budowa kolektorów sanitarnych. Wszystkie domki zostają wyposażone w węzły sanitarne.
- 1998 - rozbudowa bazy kwaterunkowej - powstają nowe domki typu Berpol, SN. Wybudowa zostaje nowa recepcja oraz zjeżdżalnia dla niepełnosprawnych umożliwiająca zjazd na plażę.
- 1998 - oddanie do użytku nowo wybudowanej hali sportowej z zapleczem socjalnym. - oddanie do użytku nowo wybudowanej hali sportowej z zapleczem socjalnym.
- 2000 - oddanie do użytku krytej pływalni
- 2003 - Ośrodek zmienia swoją dotychczasową nazwę na Centralny Ośrodek Sportowo - Szkoleniowy TKKF
- 2004 - Budowa kolektorów słonecznych na krytej pływalni
- 2005 - płyta boiska piłkarskiego zostaje wymieniona na nawierzchnię ze sztuczną trawą , dodatkowo przy bieżni lekkoatletycznej powstaje tor dla rolkarzy. Sztuczna trawa zostaje położona także na boiskach do siatkówki i kortach tenisowych. Powstaje boisko do siatkówki plażowej.
- 2018 – COSSz. TKKF zostaje sprzedany Gminie Sieraków.
 
OŚRODEK DZISIAJ
- październik 2018 - Ośrodek pomimo zmiany właściciela, nie zmienia swego charakteru i nadal pozostaje ośrodkiem sportowo- szkoleniowym. Burmistrz Sierakowa powierza prowadzenie Ośrodka Stowarzyszeniu: SIERAKOWSKIE CENTRUM SPORTOWO-SZKOLENIOWE TKKF.
 
hala-1bieznia-4